Laseroms, Wim

Wilhelmus Nicolaas Mattheus (Wim) Laseroms (Oudenbosch, 27 december 1944) is een Nederlands componist, muziekpedagoog en dirigent.

Laseroms werd al op zesjarige leeftijd lid van het fanfareorkest Muziekvereniging “Finis Coronat Opus” Bosschenhoofd. Van de toenmalige tamboerinstructeur kreeg hij de eerste lessen voor kleine trom. Verder leerde hij accordeon en piano te bespelen. In het begin van het jaar 1966 werd hij gevraagd of hij het dirigeerschap op zich wilde nemen. Weinige maanden later nam de fanfare deel aan een concours en behaalde onder leiding van Laseroms een goed resultaat. Door Jean Claessens, die hem op het concours met de fanfare had beoordeeld, werd hij geadviseerd de vakstudie HaFa-directie aan het conservatorium te beginnen. Vanaf januari 1969 studeerde hij aan het Brabants conservatorium in Tilburg. Hij behaalde in 1973 zijn algemene muzikale vorming (AMV)-akte (muziekopleiding) – met het bijvak trompet. In 1978 behaalde hij zijn praktijkdiploma HaFadirectie aan het Rotterdams Conservatorium. Tot zijn docenten behoorden onder anderen Henk van Lijnschooten en Rocus van Yperen. Van 1970 tot 1976 doceerde hij aan het Brabants conservatorium in Tilburg.

Van 1966 tot 1991 was hij dirigent van het fanfareorkest Muziekvereniging “Finis Coronat Opus” Bosschenhoofd, dat zich vervolgens in een harmonieorkest veranderde. Van 1972 tot 2000 was hij eveneens dirigent van de Harmonie en Tamboerkorps St. Cecilia Zegge.

Laseroms heeft vanaf 1971 ongeveer 120 composities geschreven, overwegend marsen en andere stukken voor blaasorkesten.