Beschrijving

Niemand zal ooit deze verschrikkelijke dag vergeten, waarop twee vliegtuigen in het WTC in New York raasden. Dit koraal is geen politieke stellingname, maar een eerbetoon aan alle slachtoffers en de nabestaanden.De 11 de september was een gruwelijke dag, een dag waaraan iedereen zich zal blijven herinneren, als in het geheugen gegrift. Zoals bij velen, laat het beeld van de twee door terroristen bestuurde vliegtuigen die in het WTC raasden ook bij de componist een diepe indruk na. Mensen die uit het raam sprongen, duizenden onschuldigen sterven, nutteloos menselijk leed. Deze daad, was een aanslag op de democratie. Maar ook nu nog blijven de meest extreme theorieën niet uit. Was het opgezet spel, wist men het op voorhand, waarom waren zovelen werknemers in het WTC die ochtend ‘toevallig’ ziek? Waarschijnlijk zal niemand ooit kunnen verklaren hoe dit is kunnen gebeuren, en vooral waarom.Dit koraal drukt vooral het gevoel van onmacht uit, door een langzaam adagio voorgesteld. Het hoofdthema komt twee keer terug, en symboliseert de twee torens en macht die deze uitstralen. De passage waarin trombones en trompetten gedempt de hoornsolo begeleiden, staat voor een moment van rouw. Op het einde weerklinkt kort het amerikaans volkslied, waarna het beginthema nog een keer terugkomt.