Beschrijving

13 april 1997 is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van fanfare Euterpe uit Beesterzwaag. Op die dag overleed één van haar muzikanten – Onno Hoekstra – op 20-jarige leeftijd aan de gevolgen van een ernstig ongeval. Een groot verlies voor familie, vrienden en natuurlijk ook de fanfare. Op de rouwkaart stond vermeld: ‘Geen bloemen. In plaats daarvan kan men een gift geven voor Onno’s grote liefde, de fanfare Euterpe. Onno’s instrumentenkoffer staat bij de deur. Een ieder kan daar iets in doen’. Het geld werd aan de fanfare overgedragen en in overleg met de familie werd besloten om een compositie ter nagedachtenis aan Onno te laten schrijven. Na gesprekken met de nabestaanden en de dirigent van de fanfare werd voor componist Leon Vliex duidelijk dat deze compositieopdracht geen treurwerk kon worden. Onno was namelijk een echte levensgenieter. Overal waar wat te beleven viel, was hij van de partij. Anderen helpen, deed hij met plezier. Als hij iets fout deed dan maakte zijn ontwapenende lach alles weer goed. Hij was een echte gangmaker. Naast dit bruisende leven kon hij ook enorm genieten van de natuur. Met zijn boot op het water of stil een hele middag aan de kant van het water met zijn vishengel waren belangrijke zaken in zijn nog jonge leven. De componist heeft deze karaktertrekken in deze compositie tot uiting gebracht; het vrolijke, humoreske, maar ook de bedachtzaamheid. Ferdivedaasje is Fries voor vermaak, tijdverdrijf, ontspanning. Een woord dat onlosmakelijk met de overleden muzikant verbonden was.