Beschrijving

De verschillende generaties hebben verschillende tijdswaarnemingen en levenstempo’s. Kinderen hebben meestal nog geen besef van tijd. Ze leven in het hier en nu. Ze hebben geen verleden en zijn niet bang voor de toekomst. Kinderen zitten vol avonturendrang en levenslust – en zijn soms nog wat onbeholpen. De werkenden zitten in een zeer vermoeiende levensfase. Zij dragen immers de hele verantwoordelijkheid. Hun leven is volledig gepland, metrisch, staat vast en de jaren zij sneller voorbij dan ze het kunnen verwerken. Naarmate mensen ouder worden, wordt ook het tempo steeds trager. Oudere mensen hebben een rustigere en wijzere blik op het leven. Bovendien gaan zij niet meer gebukt onder de immense druk. Op leeftijd wordt bewegen echter ook lastiger en langzamer. Deze generaties worden elke dag met elkaar geconfronteerd en begrijpen elkaar meestal niet echt. Het lijkt soms als spreken ze allemaal een andere taal. Er is sprake van spanningen, misverstanden en vooroordelen. Maar uiteindelijk kan geen van deze generaties op zichzelf bestaan, omdat een maatschappij alleen functioneert als de verschillende generaties samenwerken, met elkaar communiceren en voor elkaar zorgen. Het is net als de afzonderlijke stemmen in een orkest: natuurlijk kan elke muzikant alleen spelen – maar alleen als alle muzikanten samen musiceren, kunnen zich de geweldige klanken van een muziekstuk ontplooien. Kurt Gäble heeft de eigenschappen van de verschillende generaties muzikaal weergegeven. Tijdens de compositie is hoorbaar hoe de generaties dichter tot elkaar komen en uiteindelijk een prachtige eenheid vormen – in de “Dialog der Generationen”.