Beschrijving

Michel Carros combineert drie bekende Franse kerstmelodieën tot een lieflijke fantasie, die op muzikale wijze een gevoelig en feestelijk schitteren in de kersttijd tevoorschijn tovert. De titel „La Nuit des Cloches“ betekent „De nacht van de klokken“, een verwijzing naar de feestelijkheid en vrolijkheid van de kerstboodschap. De eerbiedige inleiding (intro) symboliseert het winterse landschap van de Franse Provence. De grote maan en de ontelbare sterren van de winterhemel verlichten de vredige bergdorpjes met hun kleine kerkjes. De „Nacht van de klokken“ is begonnen en men hoort ze overal luiden – dichtbij en veraf, grote en kleine klokken. In de muziek klinken de klokken in de vorm van geaccentueerde halve noten in kwart afstanden. Boven dit klokgelui uit klinkt een fragment van de bekende melodie van „Les Anges dans nos campagnes“ (Gloria in Excelsis Deo). Na de inleiding weerklinkt het lieflijke kerstlied „Il est né, le petit enfant“ (Hij is geboren, het kleine kind), dat de vreugde over het wonder van de kerstnacht tot uitdrukking brengt.

In de kersttijd zijn de mensen heel open en hartelijk. Veel gebruiken kenmerken zich door bereidheid tot helpen en naastenliefde. Het aansluitende lied „Entre boef et l’âne gris” (Tussen de os en grijze ezel) klinkt enigszins weemoedig. Het herinnert ons eraan, in welke armoedige omstandigheden het kindje Jezus in een eenvoudige stal ter wereld kwam. Maar de os en ezel gaven warmte, zodat de nieuwgeborene het niet koud kreeg. De feestelijke afsluiting van deze sfeervolle kerstnachtfantasie „La Nuit des Cloches“ vormt het lied „La Messe de Minuit“ (De middernachtmis). Alle mensen komen bij elkaar en vieren samen de heilige Kerstnacht. Ze zingen van hun liefde voor het kindje Jezus, begeleid door het blijmoedige klokgelui in de „Nacht van de klokken“.